| ავტორი | |
|---|---|
| ეპოქა | 1891-1959 |
| თხზულება | სად ელლინელთა მთაა – გიმმეტი (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი VI, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) |
| სახეობა | |
| ციტაცია | „სად ელლინელთა მთაა – გიმმეტი; მთიდან რომ მოსჩანს ძველი ათინა – ფალერის ყურეს – როგორც იმედი, ჰანგმა მდინარე შემოადინა. მდინარის პირად საკურთხეველი ბორეის მშვიდის – მოსჩანდა თეთრად. იდგა მუზების შეურხეველი სავანე, იდგა თეთრი დემეტრა. მუზებს სავანე ის ეფერება, მდინარის პირად ჰყვავის ალოე, იყო ისეთი იმ ხნის ჟღერება, ის სირთულე და სიუბრალოე. რადგან მდინარეს ერქვა ილლისი – მუზებს ეძახდნენ ილისიადებს, ზღვისპირად ჩანგი უმახვილესი ჟღერდა ელლინელთ სხვა სიდიადეს“. (გვ. 129) |
| ტერმინი |
ნიკე. ვანი, ძვ.წ. II-I სს., ბრინჯაო, 22 x19 სმ. საქართველოს ეროვნული მუზეუმი
| კომენტარი |
|---|
