| ავტორი | ეპოქა | თხზულება | სახეობა | ციტაცია | ტერმინი |
|---|
| შალვა დადიანი | 1874-1959 (XIXს. XXს.) | „გიორგი რუსი“ (შალვა დადიანი, რჩეული თხზულებანი, ტომი II, თბილისი, 1959) | პროზა | „აჰა... გეთაყვა, ეს მითხარით, მცხეთაში შესვლის დროს, ჩვენ პომპეუსის ხიდზე... |
|
| შალვა დადიანი | 1874-1959 (XIXს. XXს.) | „გიორგი რუსი“ (შალვა დადიანი, რჩეული თხზულებანი, ტომი II, თბილისი, 1959) | პროზა | „რომაულ პატარა ეტლებს ოთ-ოთხი რაში ება და რაც ძალი და ღონე ჰქონდათ... |
|
| შალვა დადიანი | 1874-1959 (XIXს. XXს.) | „დაუწერელი პოემა“ (შალვა დადიანი, რჩეული თხზულებანი, ტომი I, თბილისი, 1958) | პროზა | „მაჩაბლის აღამემნონი ხომ ჩამოვწერე, გაჩვენე როგორ ასრულებდა“. (გვ. 431) |
|
| შალვა დადიანი | 1874-1959 (XIXს. XXს.) | „დაუწერელი პოემა“ (შალვა დადიანი, რჩეული თხზულებანი, ტომი I, თბილისი, 1958) | პროზა | „ეგ ხომ ჩვენი ღმერთი არ არის, ბერძნების ღმერთებია, წარმართული დროისა“.... |
|
| Shalva Dadiani | 1874-1959 (XIXს. XXს.) | „დაუწერელი პოემა“ (შალვა დადიანი, რჩეული თხზულებანი, ტომი I, თბილისი, 1958) | Prose (geo) | „ამბობს მაჩაბელი – აღამემნონი: ატრიდ – მოკლედ ვთქვა – აღამემნონს... |
|
| Shalva Dadiani | 1874-1959 (XIXს. XXს.) | „დაუწერელი პოემა“ (შალვა დადიანი, რჩეული თხზულებანი, ტომი I, თბილისი, 1958) | Prose (geo) | „მას ხომ უნდოდა ამ პიესის რეპეტიცია ეჩვენებინა და აღამემნონის როლში... |
|
| Shalva Dadiani | 1874-1959 (XIXს. XXს.) | „დაუწერელი პოემა“ (შალვა დადიანი, რჩეული თხზულებანი, ტომი I, თბილისი, 1958) | Prose (geo) | „შემდეგ დავით ჩოლოყაშვილი, გადამკეთებელი და ავტორი ტრაღედია... |
|
| Shalva Dadiani | 1874-1959 (XIXს. XXს.) | „დაუწერელი პოემა“ (შალვა დადიანი, რჩეული თხზულებანი, ტომი I, თბილისი, 1958) | Prose (geo) | „მსახიობისათვის დიდ მადლიან მასალად მიაჩნდა გურის პერიკლოსის როლი [...]... |
|
| Shalva Dadiani | 1874-1959 (XIXს. XXს.) | „დაუწერელი პოემა“ (შალვა დადიანი, რჩეული თხზულებანი, ტომი I, თბილისი, 1958) | Prose (geo) | „მაგრამ მომავლისათვის მას კიდევ ორი რამ აქვს სანატრიონი: შექსპირის... |
|
| შალვა დადიანი | 1874-1959 (XIXს. XXს.) | „ა.თ.ე.“ (შალვა დადიანი, რჩეული თხზულებანი, ტომი I, თბილისი, 1958) | პროზა | „მის თავში საოცარი სამეული იხატებოდა: აფროდიტე, თემესტია და ელო [...] შენ ათე... |
|
