ავტორი | ეპოქა | თხზულება | სახეობა | ციტაცია | ტერმინი |
---|
Galaktion Tabidze | 1891-1959 | აკაკის ლანდი (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი I, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) | პოეზია | „მძიმე და დაღლილ ფეხის ხმას გრძნობდა ნელი-ნელ მსვლელი ღრუბელი ჩუმი და... |
|
Galaktion Tabidze | 1891-1959 | ვაგნერი (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი I, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) | პოეზია | „მე მესმის წყნარი შრიალით ქაოსი ქვეყნის შექმნის დროს“. |
|
Galaktion Tabidze | 1891-1959 | ბედისწერა (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი I, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) | პოეზია | „ყვავილები არ ჰყვავიან აღელვებულ ზღვაში ისმის მარტო ზღვის სიმღერა და... |
|
Galaktion Tabidze | 1891-1959 | მშვენიერებით ვიპოვე (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი I, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) | პოეზია | „ნაზს ისე, როგორც ნაზია ზღვის სუნთქვა, ყრმობის ზღაპარი და მსუბუქს, თითქო... |
|
Galaktion Tabidze | 1891-1959 | გუბე (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი I, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) | პოეზია | „აშმორდა გუბე, მაგრამ მკაცრი საათი რეკავს, გამოიღვიძეთ! შურისგება... |
|
Galaktion Tabidze | 1891-1959 | გეტერა (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი I, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) | პოეზია | „ღამის ლეგენდა დაჰქრის, დაცურავს, ჩანგის სიმების მოისმის... |
|
Galaktion Tabidze | 1891-1959 | საღამო (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი I, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) | პოეზია | „დანამულ ბალახებს მძინარე ტბის პირად მსუბუქი ზეფირი ათრთოლებს... |
|
Galaktion Tabidze | 1891-1959 | ოცნება ბორკილებში (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი I, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) | პოეზია | „მწვანე მანტიით შემოსუდრულ მთებს სად დუმილს აფრთხობს ზეფირის ფრენა“.... |
|
Galaktion Tabidze | 1891-1959 | ქალს მთებიდან (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი I, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) | პოეზია | „განკიცხვის ლექსი იბადება მაშინ ჩემს გულში. და ილესება, როგორც დანა... |
|
Galaktion Tabidze | 1891-1959 | ავრორა (გალაკტიონ ტაბიძე, თხზულებანი თორმეტ ტომად, ტომი I, ლექსები, თბილისი, 1966-1973) | პოეზია | „ამოვდივარ! ღამის ნაკვთებს მალე გაჰკვეთს ჩემი ფრთები, ბუნებაო, შენ ნუ... |
|